عـلـیـرغم اصرار قرآن بر سهولت و آسانى شریعت و به تعبیر ماآزادى در حوزه دین،
معذلک گاه چنان دین را مشکل و زمخت معرفى کرده اند که طبع هر آزاده اى از آن مى
رمد. این پدیده معلول دو چیزاست. یکى دور بودن از واقعیات خارجى و دیگرى تقواى فوق العاده عالمان دینى که آنها را
وادار مـى کـنـد هـمـواره جانب احتیاط را بگیرند.
در رساله هاى عملیه به مسائلى از این دست بر مى خوریم: مـسـاءلـه 1944 ـ نگاه کردن
مرد به صورت زنى که مى خواهد با اوازدواج کند, جایز است به شرط آنکه بداند که مانع
شرعى از ازدواج بااو نیست و احتمال هم بدهد که زن ازدواج را قبول مى کند و احـتمال
بدهد که با این نگاه کردن اطلاع تازه اى پیدا مى کند و با این شرائط,نگاه کردن فقط
براى این مرد جایز است , اگر چه چند مرتبه باشد, بلکه چنین نگاه کردنى براى جلوگیرى
از نزاع بعد از عقد, مستحب نیز هست و اجازه زن هم در آن لازم نیست و بنابر اظهر,
نگاه کردن به مو ومحاسن دیگر آن زن هم با همین شرائط جایز است و وجهى دارد که زن هم
بتواند به مردى که مى خواهد با او ازدواج کند, با شرایطى که گفته شد, نگاه کند.
در ایـن مـسـاءلـه طـولانى , خواننده آنقدر به شرط اینکه و به شرطآنکه در برابر خود
مى بیند که موضوع اصلى را فراموش مى کند درحالى که مى توان این مساءله را در یک خط
بیان کرد: مـرد و زنى که قصد ازدواج دارند, مى توانند براى اطلاع از عیوب وزیبایى
هاى یکدیگر, به هم نگاه کنند.برگرفته از:
کتاب "آزادى" تالیف عباس یزدانى(مطالعه آنلاین کتاب)
جهت تعجیل در فرج:
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
بى جـهـت نیست که بزرگانى مثل مرحوم صدوق در نوشتن مقنع , به خودنصوص اکتفا مى
کردند و چیزى از خود بر آن نمى افزودند.
با عرض سلام
به استحضار شما برسانم که مراجعی که یک حکم فقهی میخواهند بدهند اولا کلی درس خوندن دوما با نگاه به قران و سنت و عقل و اجماع حکم میدهند.ما در حدی نیستیم بخواهیم نظر بدهیم- مطمئن باشید اگه شما هم روزی مجتهد شدی همین طور نظر میدهید- مشکل ما این است که همه در دین نظر میدهند.من الله توفیق