ـ امام على (علیه السلام): سرزنش کردن و گله گزارى مایه حیات (و پایدارى) دوستى است.
ـ نادان را سرزنش مکن، که با تودشمن مى شود و خردمند را سرزنش کن، باتو دوست مى شود.
ـ هرگاه سرزنش کردى، (جایى براى دوستى) باقى بگذار.
ـ از سفارشهاى آن حضرت به فرزند بزرگوارش حسن (علیه السلام): هرگاه خواستى از برادرت ببرى،
جایى بـراى آشتى او از خود باقى بگذار تا اگر روزى پشیمان شود از آن جا (به دوستى دیرین)
برگردد.
ـ از خـشم خود جایى براى خشنودیت باقى بگذار و هرگاه پرواز کردى مانند جوجه پر درنیاورده،
فرود آى (در هنگام خشم زیاد اوج نگیر بلکه زود از آسمان خشم فرود آى).
ـ نه دوستیت سودایى باشد و نه دشمنیت نابود کننده، (بلکه) دوست خود رادر حد اعتدال دوست
بدار و با دشمنت درحد اعتدال دشمنى کن.
برگرفته از: کتاب میزان الحکمه ج11
جهت تعجیل در فرج:
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم