نفهم ترین انسان

امام صادق علیه السلام مى فرماید:
اگر شرابخوار به خواستگارى آمد نباید او را پذیرفت، چون صلاحیت ازدواج ندارد، سخنانش را نباید تصدیق نمود، هرگاه براى کسى واسطه شود نباید او را قبول نمود. و نمى توان به او اعتماد کرد، هر کس به شرابخوار امانتى بسپارد چنانچه از بین برود، خداوند به صاحب امانت پاداشى نمى دهد و امانت از دست رفته او را جبران نمى کند.
سپس فرمود: مایل بودم شخصى را سرمایه بدهم براى تجارت به کشور یمن برود، خدمت پدرم حضرت امام باقر علیه السلام رسیدم و عرض ‍ کردم :
مى خواهم به فلانى براى تجارت سرمایه بدهم ، نظر شما چیست؟ صلاح است یا نه؟
فرمود: مگر نمى دانى او شراب مى خورد؟
گفتم: از بعضى از مؤمنین شنیده ام مى گویند او شراب مى خورد.
فرمود: سخنان آنان را تصدیق کن! چون خداوند درباره پیامبر مى فرماید: پیغمبر به خدا ایمان دارد و مؤمنین را تصدیق مى نماید، بنابراین شما باید مؤمنین را تصدیق کنى.
آنگاه فرمود:
اگر سرمایه را در اختیار او بگذارى، سرمایه نابود شود و از بین برود خدا تو را نه اجر مى دهد و نه امانتت را جبران مى کند.
گفتم: براى چه؟
فرمود: خداوند مى فرماید:
لا تؤ توا السفهاء اموالکم التى جعل الله لکم قیاما (سوره نساء: آیه 5)
اموالى را که خداوند آن را مایه زندگیتان قرار داده به نادانان ندهید.
آیا نادانتر از شرابخوار وجود دارد؟
پس از آن فرمود:
بنده تا شراب نخورده همیشه در پناه خدا است و در سایه لطف او اسرارش ‍ پرده پوش مى شود.
هنگامى که شراب خورد سرش را فاش مى کند و او را در پناه خود نگه نمى دارد.
در این صورت گوش، چشم، دست و پاى چنین شخص، هر کدام شیطان است او را به سوى هر زشتى مى برد و از هر خوبى باز مى دارد.